Dobre rady

Kampania "Myślę, więc nie ślę"

O kampanii
Kampania Fundacji Dzieci Niczyje pod hasłem „Myślę, więc nie ślę” ma na celu edukowanie na temat niebezpieczeństw związanych z sekstingiem oraz podniesienie świadomości społecznej wokół tego zjawiska. 

Seksting
Termin seksting (ang. sexting) powstał na początku bieżącego stulecia z połączenia słów „sex” oraz „texting” w odniesieniu do zjawiska przesyłania między użytkownikami telefonów komórkowych wiadomości tekstowych o charakterze seksualnym. Wraz z rozpowszechnieniem telefonów komórkowych z wbudowanym aparatem fotograficznym za seksting uznawać zaczęto również przesyłanie czy odbieranie za pomocą telefonu nie tylko tekstu, ale też zdjęć i filmów przedstawiających nagie lub półnagie zdjęcia nadawców (najczęściej autoportrety – tzw. „selfie”). Zjawisko sekstingu nie ogranicza się do dzieci i młodzieży, jednak dla tej grupy wiekowej stanowi najpoważniejsze zagrożenie, przede wszystkim z uwagi na popularność tej formy kontaktów oraz jego możliwe konsekwencje. Materiały przesyłane zazwyczaj w prywatnych kontaktach zostają czasem upublicznione, a prezentujące się na nich osoby stają się obiektem cyberprzemocy ze strony rówieśników.

Specyfika zjawiska
Doniesienia medialne pokazują najbardziej spektakularne, często tragiczne przypadki sekstingu, tymczasem z relacji młodzieży wynika, że rejestrowanie, wymiana czy publikowanie materiałów o charakterze seksualnym to dla nich codzienność i często nie uświadamiają sobie nawet jego możliwych negatywnych konsekwencji. Wedle relacji młodych ludzi seksting realizuje się m.in. osobami już będącymi w związku, częściej jednak jest elementem nawiązywania relacji – na podstawie przesłanego zdjęcia uczestnicy wymiany podejmują np. decyzję o dalszych kontaktach i ewentualnym spotkaniu. Przesyłanie materiałów seksualnych często okazuje się być aktywnością wymuszoną – towarzyszy jej nękanie, prześladowanie i inne formy przemocy rówieśniczej w sieci. Najbardziej dotknięte sekstingiem są dziewczyny nakłaniane do aktywności sekstingowych przez chłopców

Jedno zdjęcie, tysiąc słów…
Badania z 2014 r. przeprowadzone przez GfK Polonia na zlecenie Fundacji Dzieci Niczyje  pokazują, że 11% młodych ludzi wysłało materiały sekstingowe. Jednoczenie ponad 1/3 respondentów otrzymała tego typu zdjęcia lub filmy. Oznacza to, że zjawisko jest silnie obecne wśród młodych ludzi w Polsce.
„Myślę, więc nie ślę” to także kompleksowy program edukacyjny skierowany do nastolatków, profesjonalistów pracujących z młodzieżą oraz rodziców. Celem jest pogłębienie świadomości młodych ludzi – przekazanie im wiedzy o potencjalnych konsekwencjach zachowań sekstingowych oraz promowanie asertywności w kontaktach rówieśniczych.
Na potrzeby kampanii wyprodukowany został film fabularny pt. „Na zawsze”, którego fabuła dotyka kwestii zagrożeń związanych ze zjawiskiem sekstingu. Film został nakręcony w nowatorskiej i atrakcyjnej formie. Jego akcja toczy się wyłącznie na ekranie komputera i telefonu. Scenariusz uwzględnia specyfikę komunikacji i zachowań właściwych młodym ludziom. Oprócz tego, stworzony został także edukacyjny materiał filmowy skierowany do rodziców i profesjonalistów. Zostanie on wzbogacony o wypowiedzi ekspertów oraz graficzną prezentację danych dotyczących sekstingu.
W ramach kampanii promowany będzie 30 sekundowy spot telewizyjny oraz plakat stworzony w partnerstwie z agencją reklamową Publicis. Przekaz kampanii będzie także docierał do odbiorców poprzez reklamę prasową oraz outdoorową.
Kampania „Myślę, więc nie ślę” została objęta patronatem honorowym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz Rzecznika Praw Dziecka. 
Kampania rozpoczęła się w Dzień Bezpiecznego Internetu, 10 lutego 2015 roku.